თბილისის ბალეტის ფესტივალი
167-ე სეზონი
23 ივნისი 14.00
ჰოლგერ სიმონ პაული
კონსერვატორია
(ცეკვის სკოლა)
ავგუსტ ბურნონვილის ქორეოგრაფია
დამდგმელი ბალეტმაისტერები - ფრენკ ანდერსენი, ევა კლობორგი
დამდგმელი დირიჟორი - ზაზა კალმახელიძე
კოსტიუმების მხატვარ-შემსრულებელი - ნათია სირბილაძე
დამდგმელი მხატვარი - დავით მონავარდისაშვილი
განათება - ამირან ანანელი
თბილისის ოპერისა და ბალეტის სახელმწიფო თეატრის ორკესტრი
დირიჟორი - ირაკლი ჩოლოყაშვილი
პრემიერა გაიმართა 2006 წლის 26 ოქტომბერს
ანდრე მესაჟე
ორი მტრედი
(ბალეტი ორ მოქმედებად)
ქორეოგრაფი ფრედერიკ ეშტონი
ჯონ ლანჩბერის მუსიკალური რედაქცია და გაორკესტრება
დამდგმელი ქორეოგრაფი - კრისტოფერ კარი
დამდგმელი დირიჟორი - ზაზა კალმახელიძე
დამდგმელი მხატვრები - ალექსანდრე ვასილიევი,
დავით მონავარდისაშვილი
განათების მხატვარი - ამირან ანანელი
თბილისის ოპერისა და ბალეტის სახელმწიფო თეატრის ორკესტრი
დირიჟორი - პაპუნა ღვაბერიძე
პრემიერა გაიმართა 2006 წლის 26 ოქტომბერს
ფესტივალის სამხატვრო ხელმძღვანელი ნინო ანანიაშვილი
*დაგვიანებული მაყურებელი დარბაზში მხოლოდ მომდევნო მოქმედებიდან დაიშვება
კონსერვატორია
მაყურებლის წინაშე იშლება ჩვეული სურათი: პედაგოგი ატარებს გაკვეთილს. ქალი მოცეკვავეები, დეგას პერსონაჟების მსგავსად, თეთრ საცეკვაო კოსტიუმებში არიან გამოწყობილნი. ბალეტში კარგად ჩანს ქორეოგრაფის სიყვარული ხელოვნების ამ დარგის მიმართ, სადაც ყველაფერი მომხიბვლელია, რაც სადღესასწაულო განწყობას ქმნის.
ორი მტრედი
ახალგაზრდა მხატვრისა და გოგონას ქორეოგრაფიული ენით გადმოცემული სიყვარული, ყველაზე უფრო ლამაზია, რაც კი ეშტონს ოდესმე შეუქმნია.
ორი მტრედი
შინაარსი
ბალეტის მოქმედება პარიზის ერთ-ერთი სახლის სხვენში ხდება. ახალგაზრდა მხატვარი მამაკაცი ქალის პორტრეტს ხატავს, რომელიც ცქმუტავს, არ უჩერდება და უჯერებს მას. მამაკაცს ბეზრდება ქალის საქციელი და სცენაზე მოულოდნელად გამოჩენილი ბოშა ქალის პორტრეტის ხატვას იწყებს, რომლის გარეგნობითაც თანდათანობით იხიბლება. ეს შეუმჩნეველი არ რჩება ახალგაზრდა გოგონას. იგი ცდილობს გადაჩრდილოს ბოშა ქალი, ბაძავს და ეჯიბრება მას. ახალგაზრდა ყმაწვილი მაინც ტოვებს ქალიშვილს და დაედევნება ბოშებს.
ბოშები მხატვარს არ მიიღებენ და ბანაკიდან გამოაგდებენ. ახალგაზრდა მამაკაცი მარტო რჩება. უეცრად იგი მტრედს შენიშნავს და მასთან ერთად ბრუნდება სახლში. უბრუნდება ახალგაზრდა გოგონას, რომელიც მიატოვა. ისინი მტრედების მსგავსად ნაზად ეალერსებიან ერთმანეთს. მათ დუეტში ქორეოგრაფიული ენით გადმოცემული სიყვარული ყველაზე უფრო ლამაზია, რაც კი ფრედერიკ ეშტონს ოდესმე შეუქმნია.