თბილისის ბალეტის ფესტივალი
 
სეზონი 167
26 ივნისი, 20.00

რას იტყვით კლასიკურ მოძრაობებზე? II
სანჰი კიმის ქორეოგრაფია
მუსიკა: სერგეი პროკოფიევი
მოცეკვავეები: იელიმ ჩოი,  ჯიო გვაკ, ჰაუნ პარკი, იუჯონგ ჩოი, სონმი პარკი, იეონ ო, შინიონგ  ჰანი,  მოკრინ ჩოი, მინიანგ კიმი, ბიულ იანი, სანვუ  ლი, ბომსუ პარკი, იუნჯაი დო, სოკჯუ კიმი, სონგვუ რიუ, სენგმინ ლი, ჯუნიონგ იანგი, იუნკუ ლი, ვუჯე ჯონი, სონგვუკ ჯუნგო, ჰიოვონ ლიმი



ჰალიანგმუ
დაკი ანმის ქორეოგრაფია
 
მოცეკვავეები: სუნგტე კიმი, სანგვა ჯონგი, ჯევონ ჩოი, ჯურიონ ბანგი

ჯოზენის დინასტიის დროს, ტერმინი ჰალიანგი - გზააბნეული კაცი - ეწოდებოდა იმ დიდებულებს, რომლებიც  არ იკავებდნენ თანამდებობებს, შესაბამისად, იღებდნენ გასამრჯელოს, ცხოვრებას უსაქმურობაში ატარებდნენ და თავს გართობით იქცევდენენ. Hallyangmu -  კორეულ მამაკაცთა ცეკვას წარმოადგენს, სადაც ჰალიანგი და ბერი  ცდილობენ აცდუნონ ქალი სანბის (სწავლულის) ძლიერი სულის დემონსტრირებით და ცეკვავენ, რათა წარმოაჩინონ  ტრადიციული   ელეგანტურობა, სტილი და სიცოცხლის სიხარული.




 
 
 
 
 
 
 
Between
მისუკ  ჯონის ქორეოგრაფია
 მოცეკვავეები: იუნჯუ ლი, იეჩან ლი, სანგმინ კიმ
 
ჩვენ ყოველთვის ერთად ვაკეთებთ, რასაც ვაკეთებთ, ერთად ვიყურებით საითაც ვიყურებით, ერთად ვუსმენთ, რასაც ვუსმენთ.
 
 
 ჩაიკოვსკი  პა დე დე
ჯორჯ ბალანჩინის ქორეოგრაფია
მუსიკა: პიოტრ ჩაიკოვსკი
მოცეკვავეები: მოკრინ ჩოი, სანგმინ ლი
 
კარმენი
ალბერტო ალონზოს  ქორეოგრაფია
მუსიკა: როდიონ შჩედრინი
მოცეკვავე: სონმი პარკი 
 
The White Road
მიუნგ ოკ ჰანის და ეუნჰი კიმის ქორეოგრაფია
მოცეკვავეები: იეჯინ იუნი, სერიონგ ჩუ, კიონგვონ მინი, ჯივონ ჩოი, იონჰვა ჩა, ჰიერიონგ კიმი, ჰიოინ იუნი, მირა რიუ, ეუნი კიმი, ჰაიუნ იი, სანგჰვა ჯონგი, სანგტე კიმი, ჯევონ ჩოი, ჯურიონ ბანგი
“The White Road” რეფლექსიაა გამქრალ საგნებზე. იგი  მოძრაობების დინამიკის და ენერგიის მაქსიმალური მატების საშუალებით აბსტრაქტულად წარმოადგენს  ადამიანთა შინაგან სამყაროს. ნაწარმოების მთავარი გზავნილი შეიცავს იმედს ნათლის ძიებაზე, რომელიც  სიბნელის შემდეგ მოდის.
 

ანტრაქტი
 
 ტარანტელა
 
ჯორჯ ბალანჩინის ქორეოგრაფია
მუსიკა: ლუის გოტშალკი
მოცეკვავეები: ჰოიუნ პარკი, ბიულ იუნი



 
Mu Chunghao ! (შამანის მოწვევა)
  მიონგ ოკ ჰანის და დაკი ანმის ქორეოგრაფია
მოცეკვავეები: სერიონგ ჩუ, სანგვა ჯონგი, იეჯინ იუნი, კიონგვონ მინ, ჯივონ ჩოი, იონჰვა ჩა, ჰიერიონგ კიმი, ჰიოინ იუნი, ეუნი კიმი, ჰაიუნ იი

ამ ნაწარმოების ქორეოგრაფია მომდინარეობს Mudang Chum-იდან (შამანების ცეკვა). ის სრულდებოდა შამანების მიერ, რომელთაც ეწოდებოდა Mu-dang. Mudang Chum ცეკვაა, რომლის დროსაც Mudang ტრაბახობს, რომ შეუძლია ღმერთების გართობა, გვიჩვენებს კორეული რიტუალური ცეკვის ყველაზე ტრადიციულ ელემენტებს. ტრადიციული მარაოებითა და ზარებით შესრულებული ცეკვა ღვთაებების ცდუნებას წააგავს და გამოხატავს როგორც სინაზეს, ასევე ფანატიკურ გრძნობებს. Mu-dang ცვალებადი და არარეგულარულია, არა მხოლოდ იმით, რომ გამოხატავს ავტორიტეტსა და სიდიადეს, არამედ იცვლება, როგორც ღვთისმეტყველების უნარის მქონე პიროვნებაც, წარმოგვიდგენს რა ცელქ, კეკლუც ცეკვას. მოცემული ქორეოგრაფიული პიესა კიდევ უფრო მეტ თანამედროვე ელემენტს მატებს Mudang Cham-ს და წარმოგვიდგენს ჯგუფის სტუქტურას, რომლითაც ქმნის ენერგიისა და მოდური ელემენტებით სავსე ატმოსფეროს  და სწორედ ამით ახერხებს ღმერთების სცენაზე მოწვევას.


 
 ცეკვა ხმლებით
 ბალეტიდან "გაიანე"
  ვლადიმერ ლიუტოვის ქორეოგრაფია
მუსიკა: არამ ხაჩატურიანი
მოცეკვავეები: მოკრინ ჩოი, სოკჯუ კიმი, სონგვუ რიუ, ჰიოვოონ ლიმი, ჯუნიონგ იანგი, ჰანკიუ ლიი, ვუჯე ჯეონი, სონგვუკ ჯუნგი, იუნჯე დო , ბეომსუ  პარკი
 
 
Bow
 
მისუკ  ჯონის ქორეოგრაფი 
 
მოცეკვავეები: იუნჯუ ლი,  სეონ პარკი , ივონ ჯონი , მინსონ ჩოი,  სულიუნ პარკი,  ჯისუ ლი,  ჰიენგიუ ჩოი

თავის დაკვრა  მხოლოს მისალმებაა თუ მას უფრო ღრმა მნიშვნელობა აქვს? „თავის დაკვრა“  ევროპაში ფართოდ გავრცელებულ მისასალმებელ ჟესტზეა - მშვენიერ ქმედებაზე, რომელიც ზრდილობას და პატივისცემას გამოხატავს.  თავის დაკვრა, ასევე არის იერარქიულობის მაჩვენებელიც: მისი დახრილობის კუთხე ადამიანის სოციალურ სტატუსზეა დამოკიდებული.  დეკონსტრუქციულ პერფორმანსში, მოცეკვავეები ამ ჟესტს გულის არევამდე იმეორებენ, წარმოაჩენენ მას დამრთგუნველ ვალდებულების ტვირთად და კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებენ თავის დაკვრის - აღმოსავლეთ აზიაში აღმაშფოთებელი ქმედების - არსებობას.
 

გაკ-სი
ბოკიუნგ ჯუნგის ქორეოგრაფია
მოცეკვავეები: მირა რიუ, ჰიოინ იუნი, ეუნი კიმი, ჰაიონ იი, ჯევონ ჩოი, ჯურიონ ბანგი
 
ნამუშევარი მთავარი  მოტივის, გაქსიტალის გამოჩენით იწყება; ესაა საქორწილო ნიღაბი თხელი, გრძელი თვალები და გარშემო ჩამოკიდებული ნაკუწებით. ნაწარმოების მთავარი გზავნილი გულისხმობს მოცემულობას, რომ იძულებითი დუმილი და არაბუნებრივი მორცხვობა გამოწვეულია სოციალური აკრძალვებით. სხვა სიტყვებით, მისი მთავარი თემა ქალთა ცხოვრებაა, დაყოფილი სიმბოლური მნიშვნელობების მქონე სახეების მიერ, რომლებიც გაქსიტალშია ხორცშესხმული.
 
 
 
Stars and Stripes
ჯორჯ ბალანჩინის ქორეოგრაფია
მუსიკა: ჯონ ფილიპ სოუზა
მოცეკვავეები: სონმი პარკი, სონვუ ლი
 
  
უკომენტაროდ
 
ჩანგო შინის ქორეოგრაფია
მოცეკვავეები: ჩანგმინ ლი, სუბეომ იანგ, ჰიენგიუ ჩოი , იეჩან ლი, იუეონ იეონგ, ინიეონ იუნგ, როკიუნ კიმი, სანგმინ კიმი, იუნჯუ ლი,  სეონ პარკი , ივონ ჯონი , მინსონ ჩოი,  სულიუნ პარკი,  ჯისუ ლი
 
 
ზოგჯერ უკომენტარობა სინამდვილეში უფრო ჭეშმარიტ პასუხს იძლევა. როგორც პულსი და სისხლი მძვინვარებს სხეულში, სიმართლეც ასე იბრძვის რეალობისთვის.
მინიმალური მოძრაობები მარტივია ლოგიკურ მოძრაობებში, მიბმული  დეკორაციები კი ორიგინალურ ფორმატშია, ეს ან წმინდა უაზრობაა ან ყველა მნიშვნელობის მქონეა, რომელიც შესაძლებლობას იძლევა, რომ იმ ადგილიდან გამოვიდეთ, სადაც ეს აბსტრაქტული მოძრაობებია და წარმოშობაც ხილულია.
 
სამხატვრო ხელმძღვანელი მისუკ ჯეონი
 
 ფესტივალის სამხატვრო ხელმძღვანელი ნინო ანანიაშვილი

*დაგვიანებული მაყურებელი დარბაზში მხოლოდ მომდევნო მოქმედებიდან დაიშვება