Sad Case
 
Sad Case 1998 წელს შეიქმნა, როდესაც სოლ ლეონი მათ ქალიშვილზე შვიდი თვის ფეხმძიმე იყო. ამ ბალეტს ერთ-ერთი მთავარი ადგილი უკავია ლეონისა და ლაითფუტის ერთობლივ ნამუშევრებში. ამის შემდეგ, ბალეტი მის ადაპტირებულ ვერსიად შეიცვალა. მექსიკური მამბოს მუსიკაზე გასაოცარი და მიწიერი მოძრაობები გამოხატავენ სატირულ და კლასიკურ მომენტებს შორისა არსებული დაძაბულობის მუდმივ ძიებას.
 
 
 
Short Cut
 
„იაკობ ტერ ფელდჰაუსი ქმნის მუსიკას სმენის საშუალებით, ხოლო მე ქორეოგრაფიას ვქმნი თვალებით.“
 
„ამ ქორეოგრაფიისთვის, სინამდვილეში, ვეძებდი გრძელ ადაჯოს. როდესაც პირველად ამ სიმებიან კვარტეტს შემთხვევით მანქანაში მოვუსმინე, ძალიან გაოცებული დავრჩი. შეძრული ვიყავი ტონალობით, მუსიკაში არსებული პოეტურობითა და წარმმართველი რიტმით. საბოლოოდ, რიტმი არის ცეკვის საფუძველი, როგორც ეს ბალანჩინმა თქვა. თუმცა ეს ნაწარმოები ახლოსაა, მიზიდულია მიწისკენ. ყველაფერი მიმართულია ქვემოთ. ქორეოგრაფია მიწას „ეკრობა“. ჩემი გამოცდილებით, იგი ეხმიანება ზუსტად იმას, რასაც იაკობ ტერ ფელდჰაუსი მუსიკის საშუალებით ქმნის.“ ჰანს ვან მანენი. 
 
Midnight Raga 
გოეკე აერთიანებს შუაღამის ღრმა სევდას თავის ნაწარმოებთან Midnight Raga, რომლის სათაურიც კლასიკური ინდური მუსიკიდან მომდინარეობს. რაგა საბაზისო მელოდიური სტრუქტურაა, რომელიც ხშირად ემოციურად შეესატყვისება დღის კონკრეტულ დროს. ჩვეულებრივ, გოეკე ნამუშევარს არ იწყებს მუსიკით. ამჯერად, ეს განხვავებული შემთხვევაა: ათვლის წერტილია რავი შანკარის ინდური მუსიკა. ქორეოგრაფს მოეწონა ორივე: ინდოელთა მისტიკურობა და მუსიკის ახირებული თვისება. იგი ასევე ბედნიერი იყო იმ იდეით, რომ შეეძლო გამოეყენებინა ინდური მუსიკა ინდური ცეკვის ელემენტების აღდგენის გარეშე. „ინდოეთით დიდ ხანს ვიყავი გატაცებული, გამომდინარე იქიდან, რომ ცხოვრება იქ უფრო მეტად კონცენტრირებული და დაძაბულია, მაგრამ ამასთანავე, იგი მოჩვენებით არამატერიალურია და ბევრი ადამიანი უბრალოდ საშინელ სიღატაკეში იღუპება. ვფიქრობ, რომ სიკვდილის შემდეგ რიტუალურ კრემაციას აქვს როგორც წარმტაცი ამასთანავე, გამანადგურებელი ძალა“. მიუხედავად აზიურ-ინდური შთაგონებისა, რომელიც აბრეშუმის მძიმე, ლურჯ კოსტიუმებზეც აისახა, ერთი რამ ნამდვილად თავიდანვე უტყუარია: მოძრაობის ნერვული ენა, რაც გოეკეს ხელწერისთვის ასე დამახასიათებელია, ზედგამოჭრილი აღმოჩნდა ორი მოცეკვავისთვის: გვიდოსა და ალექსისთვის, რაც მათ თავიანთი სხეულის თითოეულ ძარღვში გაითავისეს.
ნადია კადელი.
 
 
 
Subtle Dust
„ჩვენ კვლევა-ძიება არ უნდა შევწყვიტოთ და ძიების ბოლოს მივალთ იქ, საიდანაც დავიწყეთ და მოგვეჩვენება თითქოს ეს ადგილი პირველად ვნახეთ“ - თომას ელიოტი
 
„ბოლოს ი. ს. ბახის მუსიკაზე 2001 წელს ვიმუშავეთ. მას დიდი გავლენა ჰქონდა ჩვენს ნამუშევარზე, ამგვარად, ჩვენი მხრიდან ნათელი და გაცნობიერებული გადაწყვეტილება იყო, რომ მორიგ მოგზაურობაში კვლავ მას დავბრუნებოდით. ბახის თითქმის ყველა ნამუშევარი, რომელიც ჩვენ ამ ბალეტისთვის შევაგროვეთ, მისი ჯადოსნური მუსიკის ტრანსკრიპციის ან ინტერპრეტაციის სახითაა წარმოდგენილი. მისი მუსიკა, როგორც წყარო - შეულახავი რჩება, თუმცა ტრანსფორმირებულია. ტრანსფორმაცია მნიშვნელოვან როლს თამაშობს ჩენს ცხოვრებაში ყველა დონეზე, იქნება ეს ფიზიკური, ემოციური, თუ სულიერი. ჩვენი ნამუშევარი აბსტრაქტულად რჩება, თუმცა რა იქნებოდა უფრო წმინდა გზა იმისა, რომ ჩვენი ქორეოგრაფიული გაორება შეადარო როგორც ფიზიკური ინსტინქტის, ისე ინტელექტუალური ფიქრის კონცეფციას, რომელიც გარდაიქმნება ორივეს მიერ შექმნილ მესამე ელემენტად? სიმბიოზი. ჩვენ გვსურდა, რომ ამ ნამუშევარს მაღალი ხარისხი ეჩვენებინა ამ ახალგაზრდა და ნიჭიერ მსახიობებთან ერთად, რათა მათ საშუალება ჰქონოდათ, გაზრდილიყვნენ და შეცვლილიყვნენ ისევ თავიანთ საწყისებთან დაბრუნების მეშვეობით, ციკლებთან ერთად ცურვითა და ბუნებასთან ხელახლა დაკავშირებით. ჩვენ ყველა შევხვდებით ასეთ წყაროს, რომელიც მოთმინებით გველოდება“. სოლ ლეონი და პოლ ლაითფუტი.